دیزآرتری و پاتولوژی عصب مغزی :
آسیب یکطرفه به عصب صورت تاثیرات خفیفی روی گفتار می گذارد .ضعف ، کندیوحرکت محدود شده ی عضلات مسوول جمع کردن و کشیدن لبها باعث تولید بی دقت اصواتی می شود که نیازمند حرکات لب هستندضعف عضله ی سفت کننده ی گونه ها تولید اصوات نیازمند فشار تنفس دهانی را مختل می کند .این نقایص تولیدی معمولا تنها تاثیرات خفیغی روی قابلیت فهم گفتار می گذارد . گفتار بیماران دچار ضایعات یکطفه ی عصب صورتی معمولا قابل فهم می باشد و انحرافات گفتاری آنها معلول کننده نیستند .
پاتولوژی دو طرفه عصب صورتی تاثیرات بیشتری بر روی گفتار دارد فلجی عضلات لب ناهنجاری های شدید تری را در اصوات نیازمند بستن یا گرد شدن لب ها ایجاد می کندواکه های نیازمند گرد شدن لب ها مختل می شوند اصوات نیازمند فشار تنفس دهانی ضعیف و نامتمایز شده و گونه های بیماران در جریان مکالمه ویا خطابه می لرزد بیماران مبتلا به فلج دو طرفه ی عصب صورتی از یک انگشت برای تکیه دادن به سمت ضعیف و شل در حین استراحت یا گفتار استفاده نموده یا ممکن است یک انگشت را برای فشار به لب پایین برای تولید اصوات دو لبی استفاده نماید .
دیزآرتری و پاتولوژی عصب مغزی :
آسیب به عصب 9 منجر به کاهش یا از بین رفتن رفلکس gag و ضعیف شدن یا فلجی عضلات همان طرف که کام و حنجره را بالا می برند وعضلاتی که حلق را تنگ میکنند می شود
حس لمس دیواره ی خلفی حلق و پشت زبان در سمت آسیب دیده از بین مرود هایپونیزالیتی و مشکلات بلع از پیامد های این آسیب هستند اثرات خفیفی روی تشدید دارد چون سبب بالا رفتن و تنگ شدن دریچه ی کامی حلقی می گردد که با درگیری عصب 10 این نشانه ها تشدید می گردد
آسیب به عصب 10سبب فلجی عضلات نرم کام در سمت آسیب دیده می گرددو باعث هاپرنیزالیتی خفیف تا متوسطدر اصوات نیازمند فشار دهانی می گردد.آسیب به شاخه ی حنجره ای سبب فلجی یکطرفه ی تار آواها میشود وتولید صوت ضعیف شده نفس آلود یا خشن می شود ارتفاع صوت کاهش می یابد و دو اوایی دیده می شود آسیب به شاخه ی حسی سبب آسیب به مکانیک عمل بلع می گردد.
دیزآرتری و پاتولوژی عصب مغزی :
عصب 11 تاثیر مستقیمی روی گفتار ندارد اما بخاطر افتادگی شانه و سر تا حدودی تنفس و آواسازی را مختل می کند.
آسیب به عصب 12 سبب ضعف خفیف در همان طرف صورت می گردد جلو آوردن زبان در این بیماران مشکل می باشد وزبان به سمت ضعیف منحرف میشود
آسیب به این عصب سبب بی دقتی در اصواتی می شود که به حرکات زبان وابسته اند. اثرات آسیب یک طرفه معمولا خفیف می باشد وفابلیت فهم گفتار را مختل نمی کند .آسیب دو طرفه نیز سبب پیامد جدی تری را دارد و صداهایی را که نیازمند بالا رفتن زبان هستند را مختل می نماید (k ,g ,s h ,r ,l) اگر ضعف زبانی شدید باشد تشدید تحت تاثیر قرار می گیرد چون حفره ی دهانی حلقی تغییر میکند .بلعیدن نیز به خاطر عدم توانایی آماده سازی تحت تاثیر قرار می گیرد.(5)
چکیده آزمون های مخچه ای
1-توجه به حرف زدن بیمار
2-جستجوی نیستاگموس
3-finger to nose
4-finger to finger
5-heel to shin
6-آزمایش rebound
7-توجه به شیوه ی نوشتن بیمار
8-diadochokinesia
9-توجه به راه رفتن
10-heel-toe walking
دکترجعفر معصومی
دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
راههای تماس: