مداخلات اولیه:
رویکرد های متنوعی نسبت به مداخلات اولیه در درمان کودکان مبتلا به اختلالات طیف اتیسم وجود دارد که این رویکرد ها شامل برنامه های خانه محور، برنامه های مدرسه محور، ترکیب آنها و وضعیت هایی که در آنها متخصص با کودکان مبتلا به اختلالات طیف اتیسم کار می کند. مدت زمان مداخلات نیز بین چهار ساعت در هفته تا چهل ساعت در هفته متفاوت می باشد. بیشتر روشهای درمانی گزارش نموده اند که دست آورد هایی در بازی سمبولیک، زبان و تعاملات اجتماعی داشته اند. برنامه های درمانی در مداخلات اولیه از تکنیک های رفتاری و آموزش های ویژه استفاده می کنند. حمایت ازآموزشهای تخصصی برای اعضای خانواده و مراقبین آنها که برنامه ی درمانی را در خانه پیاده می کنند ضروری می باشد. این آموزشها معمولا فشرده و براساس نیاز می باشد.
ادعاهایی وجود دارد که درمان های رفتاری فشرده در سه یا چهار سال متوالی با چهل ساعت در هفته می تواند سبب بهبود کامل و عملکرد طبیعی در فرد شده و منجر به بهبودی نمرات آزمون هوشی شود که برای اثبات این یافته ها به ارزیابی های بلند مدت نیاز داریم. آزمونها باید بتواندارتباطات اجتماعی، تعاملات اجتماعی، توانایی های مفهومی، رفتارهای کلیشه ای، رفتارهای وسواسی همراه با مشکلات رفتاری و عاطفی مربوط به اتیسم را بسنجد. تاثیرات مداخلات اولیه ی درمانهای مختلف، در گروههای متفاوت اختلالات طیف اتیسم مانند کودکان اتیسم با عملکرد بالا و پایین، باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.
ح- آموزش و آموزش های ویژه:
برنامه ی آموزش ویژه ی کودکان مبتلا به اختلالات طیف اتیسم با نیاز های خاص، بوسیله معلمانی طراحی گردیده است که رویکرد حل مسئله را برای درمان نیازهای ویژه به کار می برند. هدف این برنامه ها محیط های آموزشی سازمان یافته، باثبات و قابل پیش بینی کلاس است. خصوصیات شناختی هر کودک باید توصیف شود. برای مثال کاربرد آموزشهای بینایی محور به جای آموزشهای کلام محور، یادگیری کودک با مهارت بینایی - حرکتی بهتر را افزایش خواهد داد. پاسخ آموزشی به میزان آسیب های هوشی و زبانی فرد وابسته است. رویکردهای آموزشی ویژه و رویکرد رفتاری در درمان کودکان مبتلا به طیف اتیسم تاثیرات مثبتی دارد.
امروزه پیشنهاد می گردد به کودکان اتیسم در محیط های طبیعی آموزش داده شود و سطح هوشی آنها، تعیین کننده ی وضعیتشان در مدارس آموزش ویژه باشد. تلفیق اصل مهمی در درمان کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم می باشد اما در برخی از کودکان این کار با مشکلاتی مواجه می شود. بدون وجود آموزش های ویژه ی کافی این احتمال وجود دارد که کودکان اتیسم بیشتر ایزوله، پرخاشگر وتخریب کننده شوند.
دکترجعفر معصومی
دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
راههای تماس:
