لکنت زبان یک اختلال گفتاری است که باعث میشود فرد در بیان روان کلمات و جملات دچار مشکل شود. تشخیص زودهنگام لکنت زبان در کودکان بسیار مهم است، زیرا میتواند به درمان مؤثرتر آن کمک کند. در اینجا به برخی از علائم و نشانههایی اشاره میکنیم که ممکن است نشاندهنده لکنت زبان در فرزند شما باشد:
* *تکرار صداها، هجاها یا کلمات:* کودک ممکن است صداها، هجاها یا کلمات را به طور مکرر تکرار کند. برای مثال، ممکن است بگوید «م-م-من میخواهم برم».
* *کشیدگی صداها:* کودک ممکن است صداها را به طور غیرعادی طولانی کند. برای مثال، ممکن است بگوید «سسسسسلام».
* *مکثهای طولانی:* کودک ممکن است در حین صحبت کردن مکثهای طولانی داشته باشد یا در شروع صحبت کردن دچار مشکل شود.
* *استفاده از کلمات پرکننده:* کودک ممکن است از کلمات پرکننده مانند «اِ»، «اوم» یا «چیزه» به طور مکرر استفاده کند.
* *تنش بدنی:* کودک ممکن است هنگام صحبت کردن دچار تنش بدنی شود، مانند پلک زدن، لرزش لبها یا حرکات اضافی سر.
* *اجتناب از صحبت کردن:* کودک ممکن است از صحبت کردن در موقعیتهای خاص یا با افراد خاص اجتناب کند.
* به رفتار فرزندتان در هنگام صحبت کردن توجه کنید. آیا او علائمی که در بالا ذکر شد را نشان میدهد؟
* اگر متوجه علائم لکنت زبان در فرزندتان شدید، به یک متخصص گفتاردرمانی مراجعه کنید.
* به یاد داشته باشید که لکنت زبان در کودکان خردسال شایع است و بسیاری از کودکان به طور طبیعی از آن عبور میکنند. با این حال، تشخیص زودهنگام و مداخله میتواند به کاهش شدت لکنت زبان و بهبود مهارتهای گفتاری کودک کمک کند.
اگر فرزند شما هر یک از علائم زیر را نشان میدهد، باید به یک متخصص گفتاردرمانی مراجعه کنید:
* لکنت زبان بیش از 6 ماه طول بکشد.
* لکنت زبان با تنش بدنی یا اجتناب از صحبت کردن همراه باشد.
* لکنت زبان باعث ایجاد استرس یا اضطراب در کودک شود.
* سابقه خانوادگی لکنت زبان وجود داشته باشد.
متخصص گفتاردرمانی میتواند با ارزیابی گفتار کودک، تشخیص دقیقی ارائه دهد و برنامه درمانی مناسب را طراحی کند.