کاندیدای مناسب برای MIT :
طبق یافته های CT scan بیمارانی که ضایعات Cortical و Sub Cortical دارند کاندیدای خوبی برای MIT هستند. در این افراد بر روی درک شنیداری،جنبه های مختلف بیان کلامی و رفتار غیرزبانی تاکید شده است.
v درک شنیداری:بیمار باید بتواند خطاهای خود را تشخیص دهد.
v بیان کلامی: فرد باید آفازی ناروان داشته باشد، برون داد کلامی محدود، تکرار مرضی (Perseveration)، ناکامی و افسردگی نسبت به آسیب زبانی، بتواند آهنگ گفته های خود را تغییر دهدمثلا لحن پرسشی و امری، در تکواژ شناسی گفته ها اشکال دارد، از کلمات منفرد برای آغاز گفتار استفاده می کند، عملکرد آواشناختی بیمار با تلاش و تقلا همراه است، گفتار نامفهوم، تلاش برای تصحیح خطا دارد، از لحاظ آواشناختی مختل است، بنظر می رسد که سازماندهی مجدد سیستماتیک در الگوهای صدا اتفاق می افتد. بررسی بیان کلامی در بیماران در MIT نشان داد که اینها در نامیدن در مواجهه معمولا هیچ پاسخی ندارند،در تکمیل کلمه و عبارات و تکمیل جمله و Responsive Naming نیز تقریبا هیچ پاسخی ندارند، گاهی اوقات پاسخ های خیلی ضعیفی دارند ولی در حدی هست که بتوان تشخیص داد رمزگشایی کلمه ی هدف صحیح انجام شده است. تلاش برای خود اصلاحی اغلب نتیجه بخش است،آنها از خطاهایشان در برون داد کلامی آگاهند ولی تولیدشان بواسطه ی این تلاش و تقلا بهبود نمی یابد.
v رفتار غیرکلامی: با حالت افسرده جواب می دهند ولی اغلب با مشاوره ی درمانگر از لحاظ عاطفی ثبات دارند، تمایل زیاد به اصلاح گفتارشان و درمان دارند و MIT را می پذیرند.
