عبور به نحو[1] :
با رسیدن به مرحله های پایانی مرحله تک کلمه تغییراتی به وجود می آید که به ما نشان می دهد که کودک در حال حرکت به سمت ترکیبات کلمات می باشد. چیزی که مشاهده می شود این است که کودک کلمه مشابه را با اینتونشن های مختلف به کار می گیرد.یا کلمه را با ژست برای بیان معانی مختلف به کار می گیرد. این نشان می دهد که ارجاع برای کلمه جدا از زنجیره سوهت افتر[2] گفته برای کودک می باشد. برای مثال کودک ممکن است کلمه فنجان را برای نشان دادن اینکه فنجان سرجایش نیست و یا فنجان می خواهم را همراه با آهنگ و یا ژستهای مختلف بکار گیرد. لیپولد در 1939 و هالیدی در 1975 از میان مشاهدات گزارشات دیگران نشان داد که این مرحله در 5/1 تا دوسالگی مشاهده می گردد. این جدایی ارجاع به علت متفاوت بودن هدف(مثلا فنجان برای درخواست فنجان و یا درخواست اطلاعات بیشتر از فنجان) به نظر مرحله اساسی برای کاربرد نحو در بیاناتی برای خواستن فنجان یا مکان فنجان باشد.
نشانه دیگر برای انتقال نحو تک کلمات چندگانه ای است که از لحاظ موضوعی باهم مرتبط هستند. پیش از این مرحله یک کلمه به یک پدیده متفاوت نسبت داده می شود.بلوم در 1973 در پایان 17 ماهگی دختر مورد گزارش خود مشاهده نمود که او شروع به استفاده از کلمات منفرد متوالی که در پدیده های مشابه استفاده می نمود کرده است. در ابتد ترتیب کلمات ترتیب عمل ها را در یک پدیده نشان می داد با 6 کلمه منفرد جدا از هم زنجیره عمل ها را توضیح می داد. بعد از یک مدت کوتاه کلمات متوالی همه پدیده را به جای قسمت ها یا گام های جدا ازهم توضیح می داد.بلوم این مرحله را به عنوان گفته های متوالی هولستیک توضیح داد. اسکولون[3] در 1974 پیشرفت مشابهی از کلمات منفرد را گزارش نمود که در ابتدا غیر مرتبط با پدیده ها و سپس شبیه پدیده بود. او یک تفاوت سایکولوژیکی را برای کودکان گزارش نمود که نماد های فونوتیکی کلمات در گفته های متوالی هولستیک اشکال کمتر مچور اغلب پسرفتی را در مقایسه با کلمات مشابه نشان می دادند وقتی که با کلمات متوالی نا مرتبط بودند.دکترجعفر معصومی
دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
راههای تماس:
09146590651