مشخصات رشد گفتار و زبان کودکان مبتلا به سندرم داون چیست؟
این بخش به بررسی اجمالی روشهای اصلی متفاوت بودن کودکان مبتلا به سندرم داون با کودکان در حال رشد می پردازد.
لازم به یادآوری است که هیچ دو کودک شبیه هم نیستند و میزان پیشرفت و فردیت کودکان مبتلا به سندرم داون نیز به اندازه همه کودکان متفاوت است.
این مسئله تنوع در بخش بعدی مقاله به طور کامل بررسی شده است.
مهارتهای ارتباطی اولیه
اکثر نوزادان مبتلا به سندرم داون از مهارتهای اولیه غیر کلامی خوبی برخوردار هستند.
آنها کمی دیرتر از نوزاد معمولی تماس چشمی برقرار می کنند ، نگاه می کنند و لبخند می زنند ، اما آنها بسیار اجتماعی هستند.
آنها دوست دارند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و از بازی های لبخند زدن و لذت بردن لذت ببرند.
این یک پایه خوب برای اجتماعی بودن و تمایل به برقراری ارتباط است ، که برای اکثر کودکان در طول زندگی ادامه دارد.
با این حال ، نوزادان مبتلا به سندرم داون کندتر حرکت می کنند تا دنیای فیزیکی اطراف خود را از نظر بصری و تعامل با اشیاء و اسباب بازی ها کشف کنند.
آنها همچنین در شروع جلسات توجه مشترک که برای یادگیری زبان بسیار مهم هستند ، کندتر عمل می کنند.
برای آنها دشوار است که توجه خود را به یک اسباب بازی یا فعالیت حفظ کنند و ثانیاً توجه خود را از یک اسباب بازی یا فعالیت به فعالیت دیگر تغییر دهند.
تحقیقات در مورد نوزادان مبتلا به سندرم داون نشان داده است که پیروی از دستورالعمل نوزادان و صحبت در مورد آنچه آنها قبلاً انجام می دهند و به آن توجه دارند بسیار مهم است.
به عنوان مثال ، در یکی از مطالعات اخیر ، مادران کودکانی که معمولاً در حال رشد بودند و فعالیتهای جدیدی را برای کودک آغاز می کردند ، بعداً صاحب خزانه واژگان بزرگتری شدند.
با این حال ، برای نوزادان مبتلا به سندرم داون در این مطالعه ، این استراتژی به آنها کمکی نکرد.
در این گروه ، مادرانی که از فرزند خود پیروی می کردند و سعی نمی کردند توجه کودک را جلب کنند ، بعداً دارای فرزندانی با خزانه واژگان بزرگتر بودند [59]
09146590651
کلینیک تخصصی گفتاردرمانی و کاردرمانی تبریز یاشام
به مدیریت دکتر جعفر معصومی دکترای تخصصی گفتاردرمانی
https://www.instagram.com/yashamtabriz