استفاده از ژست برای ارتباط
این روش ممکن است در ابتدا از یک سیستم غیررسمی استفاده نماید و بعداً به طرف سیستم درستی تر گسترش و رشد یابد(احتمالاً در قالب الگوی (walke 1980)Makaton vocabulary) .
علایم و ژست های پایه باید بصورت ثابت توسط کسانی که با کودک کار می کنند استفاده شود مثلاًتوسط پرستاران، درمانگران، کادر درمانی و معلمان و غیره. معمولاً مفید خواهد بود که از خانواده درباره چیزهایی که می خواهند با کودک ارتباط برقرار کنند و احتمالاً پیشنهادات کودک خود را Takeup نمایند.
بردهای (تخته های)ارتباطی مخصوص کودک:
این بردها باید تا حد ممکن متناسب با نیاز کودک باشد. عکس های اشخاص احتمالاً یک عقیقده خوبی می باشد که جذابیت را تحریک می کند و عناصر واقعی را به ارتباط می افزایدو به خانواده کمک می کند تا Perspex board که اغلب با نیازهای در حال تغییر کودکان قابلیت تطابق دارد.
در مراحل اولیه بهبودی، قبل از آنکه هر گونه درمانی اتفاق بیافته شدت نقایص خاص باید به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد و بعد از ان رویکرد نقص خاص باید بطور منظم بررسی شود و برای انتخاب برنامه های درمانی خاص دلایل ذیل را باید مدنظر قرار دهیم:
1- این را می توانیم به روش مرحله ای براساس توانائیها و نیازهای کودک جمع آوری نمائیم و بطور مثال وقتی که روی مشکلات پردازش شنیداری کار می کنیم مهم است که کار را از یک محیط آرام ترویج می نمائیم و جائیکه وضعیت بچه بهبود می یابد ما کار خود را روی وضعیت های متنوع که کودک با آنها مواجه می شود ولی در انها خیلی راحت نیست متمرکز می کنیم که شامل یافتن وضعیت هایی در خانه و مدرسه هم به شکل رسمی و هم به شکل غیر رسمی می باشد.
2- وقتیکه سیستم های قانون مدار زبان را آموزش می دهیم – شبیه نحو- یک رویکرد هدفمند و سافتمند ترویج داده می شود. در این مورد (*, 1980)coloue paltern scheme و Derbyshire Longuage Soheme مفید می باشد.
3- یک رویکرد ثابت با کاربرد اشارات به نامیدن در مواجهه و یافت واژه کمک می کند و اجازه می دهد که کودک این توانائیهایش را عمومی تر نماید. تجربه نشان داده است که کودک مراحل متفاوتی را پشت سرمی گذارد که در آنها از انواع مختلف اشارات برای بخاطر آوردن استفاده می کند. Howard و همکاران در سال 1985 نشان دادند که انواع مختلف اشارات ممکن است در دوره های زمانی مختلف موثر تر باشند که از مطالعه افراد آنازی بزرگسال بدست آمده است. تجارب کلینیکی نشان داده است بچه ها اشارات مختلفی راحتی در کودکان جمعیت طبیعی بکار می برند(Lees 1989) بطور معمول، اشارات بکار رفته در مراحل اولیه بهبودی ژست ها و توصیفات کلامی هستند و نشانه های اوجی در مراحل بعدی به عنوان استراتژی های بعدی رشد می کنند.
4- کودکان را تشویق می کنیم تا ظرافیت خود اصلاحی خود را افزایش دهند. وقتیکه این عامل با مشکل خاصی ارتباط می یابد می تواند خیلی عمومی تر گردد. برای آنکه کودکان آسیب دیده زبانی منفعت های و بلندمدت گری را بدست آورندو آموزش مجدد استراتژی های خود اصلاحی اهمیت زیادی از لحاظ استقلال اجتماعی و موقعیت آموزشی دارد.
5- مدت زمان زیاد درمانهای خاص درمراکز درمانی سنتی ممکن است مناسبترین درمان برای نوجوانان بامشکلات نباشد درمانگر باید تا حد ممکن هنگام توضیح مکان، زمان و شیوه درمان ترجیحی و تاثیراتش در انگیزش انعطاف داشته باشد.
مشکلات حرکتی گفتار ممکن است مشکلات زبانی موجود را پیچیده نماید. تشخیص افتراقی دین فاژی و * آنطوری که از لحاظ تئوری اسان است از لحاظ عملی اینگونه باشد با وجود اینکه نگرانی عمده ما درباره زبان می باشد، بعضی از مشکلات حرکتی گفتار نیز باید در برنامه قرار گیرد. مشکلات درست همانهایی هستند که هنگام ارزیابی زبان کودک با آنها مواجه می شویم. آزمونهای ارزیابی خیلی خاص کمی در دسترس می باشد دو نوع ارزیابی های غالب عبارتند از:
- مطالبی که برای ارزیابی بزرگسالان بکار می رود.
آزمون Frenchay
Oysarithria (Erderley) را به تمرین
آزمونی است که توسط آسیب شناسان گفتار و زبان بکار می رود. اگرچه کاربرد و موفقیت
آمیز این تست در کودکان زیر 8 سال مشکل می باشد.
دکترجعفر معصومی
دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
راههای تماس: