مدیریت رفتار
مدیریت رفتار چیست؟
مدیریت رفتار دقیقاً به این معناست که بزرگسالان چگونه رفتار کودک را مدیریت می کنند، چه مناسب سن باشد، چه از نظر اجتماعی یا نه
مدیریت رفتار کودک توسط بزرگسالان برای حفظ نظم و ساختار در زندگی خانواده‌های پرمشغله (و کلاس‌های درس) و نیز آماده‌سازی کودکان برای موفقیت ضروری است.
پایدار و ثابت بودن بزرگسالان از الزامات اساسی یک برنامه مدیریت رفتار موفق است. مهمتر از همه، بزرگسالان فقط باید راهبردهایی را به کار گیرند که می توانند و انجام می دهند.
چرا مدیریت رفتار مهم است؟
مدیریت رفتار موثر و سازگار رفتار چالش برانگیز توسط بزرگسالان مهم است زیرا:
- سلامت و کیفیت زندگی: رفتار چالش برانگیز ممکن است به طور جدی بر سلامت و کیفیت زندگی کودک و بزرگسال (والدین یا مراقب) تأثیر بگذارد.
- کاهش خطر: برخی از خطرات مرتبط با رفتار چالش برانگیز شامل رفتار آسیب‌رسان به خود (از جمله بلعیدن یا استنشاق اجسام خارجی، ضربه زدن به سر به سطح سخت یا انداختن بدن روی زمین) می‌تواند منجر به صدمات جدی شود. آسیب تصادفی نیز یک مسئله رایج در کودکان دارای رفتار پرخاشگرانه است، برای کودک مورد نظر، کودکان اطراف و معمولاً برای بزرگسالان درگیر زیرا آنها به دنبال جلوگیری از آسیب رساندن کودک به خود و دیگران هستند.
- کمبودهای غذایی: رفتار مخالف ممکن است منجر به کمبود رژیم غذایی، کاهش وزن یا چاقی شدید شود.
- انزوای اجتماعی: رفتار چالش برانگیز اغلب می تواند منجر به انزوای اجتماعی بزرگسال و کودک شود.
- کاهش مسائل مربوط به سلامت روان: تحقیقات همچنین نشان می دهد که کمبود مهارت های اجتماعی می تواند منجر به تنهایی و افسردگی از سنین پایین شود.
- رفتار مناسب برای حمایت از ورود به بیشتر محیط های پیش دبستانی و مدرسه، و همچنین سایر تجربیات معمولی کودکان مانند مهمانی های همسالان، کلاس های شنا، کنسرت های کریسمس و غیره
بلوک های ساختمانی لازم برای توسعه مدیریت رفتار بزرگسالان چیست؟
- خود تنظیمی بزرگسالان: توانایی به دست آوردن، حفظ و تغییر احساسات، رفتار، توجه و سطح فعالیت مناسب برای یک کار یا موقعیت به شیوه ای قابل قبول از نظر اجتماعی. مهمتر از همه، بزرگسالان باید بتوانند قبل و در طول چالش های رفتاری "خونسردی خود را حفظ کنند". برخی از نویسندگان توصیف می‌کنند که وقتی بزرگسالان با فریاد زدن یا ضربه زدن «خونسردی خود را از دست می‌دهند»، این بزرگسال به سادگی عصبانی می‌شود و به کودک الگو می‌دهد که چگونه بهتر از آنها این کار را انجام دهد!
- تنظیم هیجانی بزرگسالان: شامل توانایی درک احساسات، ادغام احساسات برای تسهیل فکر، درک احساسات و تنظیم احساسات است. این همچنین مستلزم آن است که بزرگسال بتواند بین کودک و رفتار خود تمایز قائل شود: کودک را دوست داشته باشد و به او احترام بگذارد اما رفتارهای منفی را دوست نداشته باشد و دلسرد کند.
- درک بزرگسالان از انتظارات سنی: آگاهی از رفتار مناسب در مراحل مختلف رشد است تا بزرگسالان بتوانند انتظارات مناسب داشته باشند.
- پایداری بزرگسالان: بزرگسالان باید به علت متعهد باشند و برای نیاز به تکرار مداوم در مدیریت رفتار، در تمام روز هر روز برای سریعترین دستاوردها آماده باشند.
چگونه می‌توانید تشخیص دهید که بزرگسالی که کودک را با چالش‌های رفتاری مدیریت می‌کند، در حال مبارزه است؟
کودکی که به شیوه ای ناموفق مدیریت می شود ممکن است:
- در رفتار خود پیشرفت کمی داشته باشند یا اصلا پیشرفت نداشته باشند
- بیشتر «پاشنه‌های خود را فرو کنید»، استراتژی‌های ضعیف‌تر افزایش می‌یابند.
- به نظر می رسد "مسئول" موقعیت های چالش برانگیز است
- نسبت به احساسات دیگران بی تفاوت ظاهر شوید
- نمایش رفتار انفجاری و غیرقابل پیش بینی که در برنامه های عملیاتی مدیریت رفتار وجود ندارد
بزرگسالی که برای مدیریت رفتار تلاش می کند ممکن است:
- زندگی روزمره آنها را به عنوان "راه رفتن روی پوسته تخم مرغ" توصیف کنید که فقط منتظرند ببینند چه چیزی کودک را در آن زمان از بین می برد.
- ترس از کودک (که ممکن است جسمی یا عاطفی باشد) یا اضطراب فراگیر از مدیریت کودک و رفتار او را توصیف کنید.
- سریع ناامید شوید، گاهی اوقات تشدید عصبانیت آنها را از 0 تا 100 در یک ثانیه توصیف کنید!
- هنگامی که می بینند که چالش رفتاری در حال ایجاد شدن است، زیرا آنها و همچنین در طول این قسمت مضطرب می شوند، حفظ خونسردی خود بسیار دشوار است.
- رویکردهای مدیریت تغییر به‌جای پایبندی به رویکرد ثابت به‌اندازه کافی برای مشاهده تأثیرات آن، به‌طور مرتب و منظم انجام می‌شود.
- کند، با تسلیم شدن در مقابل آنها، کودک را آرام کنید (تا کودک خودش به جای اینکه کودک مجبور خود را برای برآورده کردن خواسته‌های بزرگسالان یا هنجارهای اجتماعی
- از بردن فرزندم به رویدادهای اجتماعی معمولی برای سن او (مانند کلاس های شنا، جشن تولد، مراکز خرید) خودداری کنید.
هنگامی که مشکلات مدیریت رفتار را می بینید، ممکن است مشکلاتی را نیز مشاهده کنید:
کودک:
- خود تنظیمی: توانایی به دست آوردن، حفظ و تغییر احساسات، رفتار، توجه و سطح فعالیت مناسب برای یک کار یا موقعیت به شیوه ای قابل قبول از نظر اجتماعی.
- زبان دریافتی (درک): توانایی درک آنچه دیگران به شما می گویند.
- زبان بیانی (استفاده کننده) : توانایی استفاده از زبان و برقراری ارتباط با نیازها و خواسته های دیگران.
- عملکرد اجرایی: مهارت های استدلال و تفکر مرتبه بالاتر
- تنظیم هیجانی: شامل توانایی درک احساسات، ادغام احساسات برای تسهیل فکر، درک احساسات و تنظیم احساسات است.
- مهارت های اجتماعی: با توانایی درگیر شدن در تعامل متقابل با دیگران (به صورت کلامی یا غیرکلامی)، سازش با دیگران، و توانایی تشخیص و پیروی از هنجارهای اجتماعی تعیین می شود.
- برنامه ریزی و توالی کارها یا فعالیت ها: کار چند مرحله ای متوالی یا عملکرد فعالیت برای دستیابی به یک نتیجه کاملاً تعریف شده.
بزرگسال:
- خستگی
- افسردگی
- ایزوله سازی اجتماعی
- نمایش فیزیکی عدم مراقبت از خود
برای بهبود مدیریت رفتار بزرگسالان چه می توان کرد؟
- محرک ها را بشناسید: مدیریت رفتار با دانستن «ارز ارز» یا محرک های کودک - یعنی «چه چیزی برای من مفید است؟» از بزرگسالان شروع می شود. این انگیزه ها ممکن است عبارتند از: تمجید، وقت گذاشتن با والدین، زمان فناوری اطلاعات/صفحه نمایش، دسترسی به بازی ها یا اسباب بازی های خاص. این پاداش ها باید فوری (در صورت انتخاب شما) یا حداقل قابل اندازه گیری باشد تا کودک بداند چه زمانی آن را به دست آورده است. شما می توانید این پاداش ها را در صورت رفتار نادرست از بین ببرید یا زودتر از موعد آنها را بردارید تا کودک نیاز داشته باشد که آنها را از طریق رفتار خوب "به دست آورد". در صورت امکان، با افزودن یک شمارنده بصری (مثلاً پوم پوم‌های کوچک) به شیشه، از تصاویر برای پشتیبانی از این امر استفاده کنید.
- فرزندپروری دوگانه: مهم است که همه والدین و مراقبان یکسانی استراتژی های یک . در جایی که کودکان بین دو خانه زندگی می کنند (در خانواده های از هم گسیخته)، هر چه استراتژی های رفتاری شبیه تر باشند، موثرتر خواهند بود.
- برنامه ریزی: بزرگسالان باید استراتژیک باشند و یک برنامه سنجیده در مورد چگونگی دستیابی به تغییر و اینکه کدام یک از رفتارهای کودک را می خواهند شروع کنند قبل از اقدام به اجرای تغییر، تدوین کنند. در حالت ایده‌آل، این نقشه ترسیم می‌شود و در یک مکان پرترافیک مشترک قرار می‌گیرد، به طوری که وقتی بزرگسالان فقط «نمی‌توانند فکر کنند»، به سادگی به برنامه مکتوب مربوط به آنچه در لحظه انجام دهند اشاره کنند. البته این به همه طرف‌های درگیر کمک می‌کند تا با به اشتراک گذاشتن برنامه مشترک، سازگار باشند.
- سازگاری راهبردها: مؤثرترین مدیریت رفتار زمانی اتفاق می‌افتد که والدین/مراقبان یکسانی استراتژی‌های یکسانی روش‌های هر بار می‌کنند، بنابراین کودک با انتظارات و مجازات‌هایی که در صورت انتخاب‌های رفتاری ضعیف اعمال می‌شود آشنا می‌شود.
چه فعالیت هایی می تواند به بهبود مدیریت رفتار کمک کند؟
- یک مربی پشتیبانی ایجاد کنید که بزرگسالان می توانند به او مراجعه کنند تا در صورت غرق شدن در مورد آنها صحبت کند و در صورت عدم موفقیت یک استراتژی ایده های احتمالی استراتژی را از بین ببرد.
- تایم اوت: هدف این است که یک رفتار نامطلوب را قطع کنید و در عین حال فرصتی برای کودک فراهم کنید تا قبل از ادامه عمل، خود را آرام کند. زمان استراحت در دید بزرگسالان بهترین کار را دارد و باید نسبتا کوتاه باشد. استفاده از 1 دقیقه برای هر سال توصیه می شود. با این حال، هنگامی که بزرگسالان نیاز به لحظه ای دارند تا عقل خود را در مورد آنها جمع کنند، ممکن است این موضوع را از دید خود دور کنند.
- انتخاب‌ها: اگر بچه‌ها چیزی را می‌خواهند که پیشنهاد نمی‌شود، مهم است که بزرگسالان برای کودک حد و مرز تعیین کنند. گاهی اوقات این به معنای «نه» گفتن و پایبندی به آن است. اشکالی ندارد که بگوییم: «این یک انتخاب نیست. انتخاب …….. یا …………. چه انتخابی می کنی؟».
- قوانین خانه: به عنوان یک خانواده یا گروه کلاس درس بنشینید و قوانین خانه را برای بزرگسالان و کودکان فهرست کنید. این به همه اعضا کمک می کند تا بدانند چه انتظاراتی از آنها می رود و چه زمانی "قوانین خانه" را زیر پا گذاشته اند.
- کودک مشکل ساز را منزوی کنید: مواجهه با چند کودک می تواند استرس و اضطراب بزرگسالان را افزایش دهد و در نتیجه مدیریت رفتار موثر کمتری داشته باشد. ناگفته نماند که یک کودک ممکن است رفتار خود را از دیگران منحرف کند. در عوض، کودکی را که رفتارش مشکل ساز است، منزوی کنید تا برای مدت زمان مشخصی به تنهایی بازی کند یا با دادن «زمان دور» به همه طرف های درگیر فرصت نفس کشیدن بدهید.
- صحبت بردارید: برای کاهش احتمال مشاجره شدن کودک و گیر افتادن بزرگسالان و کودکان در جنگ کلمات، صحبت را کنار بگذارید! فقط به کودک بگویید که در لحظه چه کاری باید انجام دهد. اغلب هیچ چیز قدرتمندتر از سکوت نیست.
اگر بزرگسالان در مدیریت رفتار خود احساس چالش می کنند، چرا باید درمان کنند؟
- بیشتر به این دلیل که مدیریت رفتار سخت است! طاقت فرسا و ناسپاس است! گاهی اوقات فقط تصدیق واقعی این موضوع (به جای خنده در زمان استراحت) می تواند کمک کند.
- وقتی بزرگسالان در ضخامت آن غرق می شوند، فکر کردن معقول دشوار است. صحبت کردن با یک خارجی عینی اغلب می تواند به مه کمک کند تا آنقدر بلند شود که از دیدگاهی متفاوت با نتایج متفاوت طوفان فکری کند.
- مدیریت رفتار برای کمک به شکل دادن به رفتار کودکان به روشی که ما می خواهیم استفاده می شود. اما اگر در چاله ای هستید حفاری را متوقف کنید! ابزار پایین! با یک مشاور معتمد کمی نفس بکشید و ابزارهای موجود را مرور کنید - بعید است که موارد مشابه تغییری را که به دنبال آن هستید ایجاد کند. تغییر استراتژیک استراتژی احتمال بیشتری دارد.
- مدیریت رفتار یک کار تنهایی است و بزرگسالان باید در میان این مشکلات سخت احساس حمایت کنند.
- انتقال مدرسه ممکن است دشوار باشد اگر آنها تمایلی به پیروی از دستورالعمل‌ها در محیط آموزشی نداشته باشند (مثلاً دستورالعمل‌های کلاس، الزامات تکلیف تحصیلی).
- انزوای اجتماعی می تواند نه تنها بر کودک، بلکه بر والدین نیز تأثیر بگذارد، اگر آنها نتوانند به بیرون از خانه بروند یا فرزندان را نزد سایر مراقبان بگذارند. وقتی نمی توان به کودکان برای رفتار مناسب در محیط های گروهی اعتماد کرد (مثلاً قرارهای بازی یا کلاس های شنا)، هم والدین و هم فرزندان می توانند بسیار در خانه باشند.
- انجام وظایف معمول و ناآشنا به طور مناسب ممکن است چالش برانگیز باشد، بنابراین زندگی روزمره سخت تر از آنچه نیاز است به نظر می رسد.
اگر درمان نشود، مشکلات مدیریت رفتار می تواند منجر به چه چیزی شود؟
در کودک:
- پیشرفت اندکی در رفتارشان
- تقویت ناخواسته رفتار نامناسب کودک
- افزایش طرد همسالان و انزوای اجتماعی از همسالان، خواهران و برادران و بزرگسالان
- شکاف گسترده در پیشرفت تحصیلی و اجتماعی بین خود و همسالانشان
- عزت نفس ضعیف و این تصور که «من بد هستم، بنابراین ممکن است به بد بودن ادامه دهم»
- مشکلات در پیروی از دستورات دیگران در مقام مرجع در مدرسه یا خانواده.
- نتایج تحصیلی ضعیف، زیرا کودکان اغلب در وضعیت منفی هستند که برای یادگیری مساعد نیست.
در بزرگسالان:
- طرد همسالان و انزوای اجتماعی والدین و فرزندان مزاحم.
- کودک نه تنها زمانی که رفتارش از کنترل خارج می شود، به ویژه زمانی که از رفتار خود آگاه تر است، استرس و اضطراب می گیرد، والدین یا معلمان نیز چنین می کنند.
- محدود کردن توانایی خانواده برای شرکت در فعالیت های معمولی روزمره مانند شرکت در کلاس های شنا یا گروه های ورزشی و همچنین رفتن به سینما/باغ وحش و دیدار با دوستان و خانواده.
- هرچه چالش‌های مدیریت رفتار طولانی‌تر ادامه داشته باشد، شکستن چرخه سخت‌تر می‌شود و بیشتر تقویت می‌شود که کودک می‌تواند کنترل را به دست بگیرد (بر خلاف بزرگسالان که کنترل را در دست دارند).
چه نوع درمانی برای مشکلات مدیریت رفتار توصیه می شود؟
اگر در مدیریت رفتار مشکل دارید، توصیه می شود با کاردرمانگر مرکز جامع گفتاردرمانی و کاردرمانی تبریز یاشام یا روانشناس یاشام مشورت کنید