لکنت:
اگر شما لکنت داشته باشید حرف زدن با مردم میتواند سخت باشد. ممکن است شما در برخی از کلمات یا صداها گیر کنید. ممکن است شما احساس سختی و ناراحتی کنید. ممکن است شما برای جلوگیری از لکنت کردن، کلمات را تغییر دهید. آسیب شناس گفتار و زبان میتواند کمک کند.
درباره لکنت:
همه ما زمان هایی داریم که به نرمی و روانی صحبت نمیکنیم. ممکن است ما به حرفی که میزنیم "آ" یا "میدانی?" را اضافه کنیم. یا اینکه ممکن است صدا یا کلمه ای را بیش از یک بار بگوییم. این ناروانی ها نرمال هستند، اگر هر چند وقت یکبار رخ دهند. اگر زیاد اتفاق بیفتد، ممکن است لکنت باشد.
افرادیکه لکنت دارند، ممکن است انواع ناروانی های زیر را داشته باشند:
مکث و توقف: این زمانی اتفاق می افتد که شما زمان سختی را میگذرانید تا یک کلمه را بگویید. ممکن است برای مدت طولانی وقفه داشته باشید. یا توانایی تولید یک صدا را نداشته باشید. مثلا: من میخوام یک .... کلوچه
تطویل: ممکن است شما یک صدا را برای مدت طولانی بکشید. مثل کلوووچه
تکرار: ممکن است شما بخش های یک کلمه را تکرار کنید(چندین بار بگویید) مثل: ک ک کلوچه
لکنت میتواند روز به روز تغییر کند. ممکن است شما زمان هایی داشته باشید که در صحبت کردن روان هستید و زمان هایی که بیشتر لکنت میکنید. اضطراب یا هیجان میتواند باعث لکنت بیشتر شود.
لکنت چیزی بیشتر از مکث و توقف یا تکرار در گفتارتان است. لکنت همچنین میتواند باعث شود شما بدنتان را سفت کنید یا برای حرف زدن تقلا کنید. لکنت ممکن است در چگونگی صحبت کردنتان با دیگران راه یابد. ممکن است شما بخواهید لکنتتان را پنهان کنید. بنابراین شما ممکن است از گفتن کلمات خاصی اجتناب کنید یا از حرف زدن در برخی موقعیت ها امتناع کنید. برای مثال ممکن است شما نخواهید با تلفن حرف بزنید، اگر این باعث میشود که بیشتر لکنت کنید.
برای کاهش لکنت و افزایش روانی گفتار راهکارهایی وجود دارد که با استفاده از آنها می توانیم روانی گفتار را افزایش دهیم.
مرکز جامع گفتاردرمانی و کاردرمانی تبریز
به مدیریت دکتر جعفر معصومی
دکترای گفتاردرمانی
استادیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز
راههای تماس: