فراگیری نحو[1]:
فراگیری نحو زبان مادری توسط کودک پیچیده است. او باید زبانی را که می خواهد یاد بگیرد را شناسایی نماید و پارامترهای ارزشمند آن زبان برای فراگیری را تشخیص دهد. متوجه شود که اصول حاکم بر آن زبان برای ایجاد این تنوعات نامحدود، کم و محدود است و میتواند از انها استفاده نماید و پیچیدگی سیستم را کاهش دهد. در فراگیری نحو کودک باید ابتدا اصول کلی واصلی حاکم بر آن زبان را کشف و سپس روابط و تعامل آنها با یکدیگر در آن زبان را کشف نماید.
در اینجا مناسب است که قبل از ورود به بحث درمورد پارامتر ها وشیوه های یادگیری نحو توسط کودکان و اینکه کودک چه چیزی را در چه سنی فرا میگیرد برخی خصوصیات پایه ای را در یادگیری زبان ذکر نماییم. در دهه 1970 بیشتر مطالعات که روی گفتار اولیه کودک انجام می گرفت به این ترتیب بود که گفتار کودک را بطور سیستماتیکی ضبط می نمودند و از آنها به عنوان بدنه اطلاعاتی برای برسی ظهور نحو استفاده می نمودند. این نوع از مطالعات برخی از نظم ها وقانونمندی ها را در زبان آشکار نمودند این نوع مطالعات الگوهای مشابه یا خیلی مشابهی را در کودکان با محیط های زندگی متفاوت نشان دادند. برخی تفاوتهای جزیی نیز در سن فراگیری مهارتهای خاص در بین کودکان مشاهده می گردد. اما نکته مهم وجود شباهتهای و الگو های یکسان در فارگیری نحو در کودکان مختلف است مانند آنچه که بران در 1973 نشان داد. به علاوه ما می توانیم یک راهنمای کلی عمومی را در مورد رشد نحو نشان دهیم. در حدود سن یکسالگی کودکان شروع به گفتن تک کلمات می کنند.تک کلمات جز واحداهی زبانی کودکان هستند که مانند واژگان بزرگسالان می باشند.در سن بیست ماهگی کودک حدود 50 کلمه دارد (نیلسون1973) و کودک وارد مرحله ترکیبات دو کلمه ای می شود هر چند که به خوبی گفته های بزرگسالان شکل نگرفته اند. به این مرحله از گفتار کودکان مرحله تلگرافیک گفته می شود چون کودکان تمایل دارند که برخی از انواع کلمات را حذف نمایند. در پایان سال سوم کودک شروع به تولید طیفی از جملات پیچیده می نماید
دکترجعفر معصومی
دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
راههای تماس:
09146590651
