گفتار درمانی آذربایجان

گفتاردرمانی آذربایجان و تبریز

گفتاردرمانی آذربایجان و تبریز

گفتاردرمانی در آذربایجان شرقی 30 سال است باشماییم.
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) کمبود توجه و تمرکز و بیش فعالی (اختلالات توجه و تمرکز)
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) اتیسم (اوتیسم)
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) کم شنوایی و ناشنوایی
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) در پردازش حسی و پردازش حس شنیداری
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) تاخیر در رشد گفتار و زبان
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) کم توانی ذهنی و ناتوانی ذهنی
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) اختلالات و مشکلات یادگیری
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) اختلالات و مشکلات خواندن و نوشتن
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) اختلالات تولید صداها و تلفظ
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) فلج مغزی و سی پی
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) مشکلات و اختلالات ناشی از آسیبهای مغزی و سکته
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) اختلالات ارتباط اجتماعی (اتیسم، آسپرگر و .......)
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) شکاف لب وکام
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) ناروانی گفتار (لکنت، کلاترینگ و ....)
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) اختلالات جویدن و بلع
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) مشکلات تغذیه ای
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) مشکلات حنجره ای وصدا
گفتاردرمانی ( گفتار درمانی ) اختلالات ارتباطی، گفتار و زبان سالمندی

بایگانی

۴ مطلب در آبان ۱۳۹۷ ثبت شده است

- اشاره

احتمالا اولین سیستم ارتباطی جایگزینی می باشد که در درمان کودکان مبتلا به اختلالات طیف اتیسم با عملکرد پایین کاربرد دارد. در ابتدا سیستم اشاره برای آموزش به کودکان ناشنوا مورد استفاده قرارگرفت اما این سیستم ارتباطی، سیستم پیچیده ای بود که دارای هجی با انگشت و مفاهیم انتزاعی بود. در اوایل دهه ی 1980 یک سیستم ساده تری که ماکاتون[1] نام داشت برای کاربرد در کودکان با ناتوانی های ذهنی طراحی گردید. این سیستم ارتباطی دارای درجات سختی متفاوتی می باشد. در ساده ترین سطح، اشارات بسیار ساده و عینی آموزش داده می شود که در آن هیچگونه هجی انگشت مشکلی وجود ندارد. در اشارات آموزشی تنها از یک دست استفاده می گردد. برای مثال اشاره برای نوشیدن می تواند در آوردن یک دست به شکل فنجان و بردن آن به سمت دهان باشد که مفهوم نوشیدن را برساند. اشاره همیشه در دسترس فرد می باشد و احتیاج به هیچ وسیله ی دیگری ندارد. تحقیقات نشان داده است برخلاف نظر والدین اشاره شانس گفتار کودک را کم نمی کند بلکه باعث تقویت گفتار نیز می گردد از طرف دیگر همه ی اشارات برای همه ی افراد اجتماع قابل درک نیست و کودک نیز نمی تواند اشارات خارج از توانایی اشاره اش را درک کند. برای آموزش اشاره کودک باید همراه درمانگر باشد و فعالیت او را تقلیدنماید (برتن و بروستنگ، 2000).



[1]-Makaton


دکترجعفر معصومی

دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
راههای تماس:


09146590651