کانر[1]درسال 1943 برای اولین بار ویژگی های اصلی اختلالات طیف اتیسم را توصیف نمود. وی در مطالعه ی خود یازده کودک را با اختلالات اتیستیک تماس عاطفی[2] بررسی کرد و علایم متمایز زیر را مشخص نمود:
الف- ناتوانی ارتباطی با انسان ها و موقعیت ها
ب- نقص در کاربرد زبان به منظور برقراری ارتباط
ج- تمایل افراطی در حفظ یکنواختی محیط (برورتن[3] و تونگ[4]، 2000).
اختلال طیف اتیسم دارای خصوصیات رفتاری و رشدی است. برای تشخیص گذاری آن، وجود تعدادی ازویژگی های بالا در بیمار ضروری می باشد. وجه تمایز عمده ی این طیف- از سایر اختلالات دیگر- آسیب به سه جنبه ی زیر می باشد:
الف- تعامل اجتماعی
ب- ارتباط
ج- الگوهای رفتاری، علاقه ای و فعالیتی که می تواند کلیشه ای، تکراری و محدود باشد (برورتن و تونگ، 2000).
در مورد ویژگیها وخصوصیات اختلالات طیف اتیسم برای طبقه بندی اتفاق نظر هایی وجود دارد که عبارتند از:
الف– طبقه بندی بین المللی بیماریها[5] وابسته به سازمان بهداشت جهانی[6] ب- راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات روانپزشکی تجدید نظر چهارم [7]در سیستم تشخیص گذاری تاکید شده است که علایم اختلالات طیف اتیسم در طول حیات فرد تغییر نموده و اختلالات رفتاری فرد مبتلا دارای طیف خفیف تا شدید می باشد (برورتن و تونگ، 2000).
[1]- Kanner
[3]-Brereton
[4]- Tong
[5]-International classification of diseases 10 )ICD10(
[6] -W. H. O
[7]- Diagnostic Statistical of Disease (IV)
دکترجعفر معصومی
دکترای تخصصی گفتاردرمانی از دانشگاه تهران
راههای تماس:
